Kun je iets vertellen over de Helweek die jij gevolgd hebt?
Natuurlijk was het even zoeken van ‘is het echt iets voor mij’, is het niet te zweverig of wat dan ook, maar meteen toen ik dat boek gelezen had dacht ik ‘daar kan ik baat bij hebben’.
Wat had je verwacht dat je zou leren, ontwikkelen en ontvangen in de Helweek?
De verwachting die ik had was dat ik heel erg zelf aan de slag zou moeten gaan en dat het een pittige opgave zou zijn. Vooral ook de gedachte dat ik heel veel tijd zou moeten vrijmaken naast alle andere dingen in mijn werk en gezin. Ik heb het op me af laten komen.
Had je een doel om aan te werken?
Ik had heel makkelijk een zakelijke insteek kunnen nemen en kunnen kiezen voor het opstellen van een ondernemersplan en een aantal casussen uit mijn onderneming, maar ik had privé genoeg redenen om deel te nemen. Het verwerken, het vergeven en het op zoek gaan naar mezelf na een scheiding.
In de week zelf heb je allerlei onderwerpen, begeleiding en de verbinding en uitwisseling met de groep gekregen. Wat heb jij eruit kunnen pakken wat voor jou verschil heeft gemaakt?
Er waren best veel onderdelen waar ik zelf al mee aan de slag was. Timemanagement, modus en focus zijn thema’s waar ik redelijk sterk in ben, maar dit is voornamelijk zakelijk.
Als ik het doortrek naar mijn privéleven heb ik zoveel grenzen overschreden van de dingen die ik zelf heb gedaan. Ik dacht: hééé, dit zijn allemaal dingen die ik kan toepassen in de dingen die privé zijn. Daar heb ik heel veel gebruik van kunnen maken.
Wat verder verschil maakte was dat ik dacht dat ik een hele hectische tijd in zou gaan. Het tegenovergestelde gebeurde. Verrassend genoeg voelde ik tijdens de week een ongelofelijke mentale rust over me heen komen door het programma en de werkwijze in deze week.
Wat gaf jou rust?
Ritme, regelmaat, elke ochtend om 5.00u opstaan. Dit gaf een bepaalde structuur en ook de oefeningen gaven een bepaalde rust. Ik merkte dat dat heel veel met me deed.
Resultaat van de Flowweek tot nu toe?
Ik ben tijdens de week teruggegaan naar een aantal dingen die ik heel belangrijk vond in mijn privéleven. Dit was het stellen van grenzen en mezelf de vraag stellen wanneer ik nou echt gelukkig was.
Dit gelukkig voelen zat eigenlijk in vier woorden; Lucht, Licht, Lacht en Zacht. Later heb ik daar ook het woord Vreugde aan toegevoegd omdat ik ook gelijktijdig begonnen was aan het boek van de Dalai Lama en bisschop Tutu. Vreugde was vroeger eigenlijk altijd de rode draad. Ik was altijd een heel vrolijk manneke, dat gevoel was ik helaas kwijt ben geraakt.
Op de donderdag, de zwaarste dag, kwam ’s ochtends vroeg alles in een keer bij elkaar. Dat heeft voor een deel met focus te maken en met het aan de kant zetten van alle ballast. Toen ik kon doorvoelen wat echt belangrijk is voor mij kwamen deze woorden in me op.
Na de Helweek ben ik met deze inzichten en gevoel verdergegaan. Ik ben bij dat gevoel gebleven en ben begonnen met het stellen van grenzen. Ik vond dit ongelofelijk moeilijk want de week daarop zit je niet meer in de Helweek en ben je gewoon weer bezig. Het verschil was wel dat ik steeds kon beseffen, wacht even, dit is belangrijk. Dit moet ik gewoon doen!
Het is zo makkelijk om terug te vallen in oude patronen.
Kun je vasthouden wat je in de Helweek hebt ervaren?
Het vasthouden wat ik in die week heb ervaren vond ik misschien wel het moeilijkste. Ik ben echt wel een paar keren in de valkuil gestapt. Ik dacht, dit is zó wat ik me niet bedacht had. Het goede hieraan is wel dat je daar heel snel op terug kunt pakken en bedenken, dat heb ik in de Helweek gedaan, naar dat moment ga ik weer terug en nu vooruit.
Het gaat continu over voelen in plaats van rationeel denken. Terug naar het gevoel van Lucht, Licht en Lacht en dan stappen vooruitzetten.
Ik heb in de Helweek weer een bepaalde rust teruggevonden, tel mijn zegeningen. Daar ben ik heel blij mee en dit heeft me weer een stap verder gebracht.
